Maestro Wayenberg nog immer gretig en vitaal

Daniël Wayenberg (piano)
Veluvine Nunspeet, 27/10 Nog te zien: Kampen 7/11, Dronten 18/11 Heerde 2/12
****

Liszt in Berlijn

door Margaretha Coornstra

Grote namen wekken hoge verwachtingen. Zoals die van Daniël Wayenberg, op tournee met een heerlijk romantisch programma. Een avondje Beethoven, Liszt, Chopin en Albéniz – wat heeft een mens nog meer nodig om zich even te onttrekken aan herfstige beslommeringen?
Nu speelt Wayenberg volkomen transparant en verhult de akoestiek in Veluvine’s theaterzaal werkelijk niets. Je hoeft slechts je ogen te sluiten om, bij wijze van spreken, het notenbeeld voor je te zien. Mogelijk zijn het die doorzichtigheid en het verwachtingspatroon waardoor het begin van dit recital - het Allegro Assai uit Beethovens Sonate Appassionata – toch wat onrustig aandoet. In plaats van passie hoor je een clichématige interpretatie met de nodige misslagen en onafgewerkte toonvorming. Klikt het soms niet optimaal tussen de maestro en deze Yamaha…? Ook het Andante con Moto ontbeert aanvankelijk de tedere aandacht die je zou wensen. 
Maar zie: halverwege verinnigt zich de sfeer alsnog. Vervolgens voeren Wayenberg en Beethoven hun publiek eendrachtig naar een parelende Finale die je te langen leste tóch bij de strot grijpt. En bij het Chopin-onderdeel vallen het sherrydroge toucher op in de Impromptu nr. 2 opus 36, evenals het bevrijdend rondzwieren in de Fantaisie-Impromptu opus 66: Chopin zoals je Chopin gewend bent. 

Na de pauze geeft Wayenberg een smeuïge toelichting op vier ‘Études d’exécution transcendante’ van Liszt, berucht om hun vingerbrekende acrobatiek. ’s Mans zelfironie (“Dit zeg ik niet om me in te dekken, hoor…!”) blijkt overbodig: vitaal en onversaagd stort hij zich met voelbare gretigheid op duivelse dubbelgrepen en overdadige omspelingen. Even virtuoos én inhoudelijk meeslepend klinkt het Cahier 3 uit Albéniz’ ‘Iberia’ waarin Wayenberg met zijn snel ‘druppelend’ staccato een flamencogitaar natokkelt. Nog immer voldoet deze nu 83-jarige ruimschoots aan zijn eigen criterium: “Je kunt wel technische problemen oplossen, maar ’t moet ook nog mooie muziek zijn.”

© Margaretha Coornstra, i.o.v. de Stentor, 29-10-2012