dinsdag 5 oktober 2010

Spannend boek over autisme

Auteur Sigrid Landman publiceert haar eerste roman

Driemaal was Sigrid Landman op tv, tweemaal op radio. Haar aangrijpend egodocument Moederen met autisme (2009) vond weerklank bij diverse omroepen. Een interview met Andries Knevel en een reportage in Hart van Nederland werden aanleiding voor een Kruispunt-aflevering over autisme.
“Die tv-optredens vond ik doodeng,” bekent Sigrid, “maar ja, je voelt je natuurlijk wel vereerd.” Bovendien diende de media-aandacht haar missie: inzicht bieden in de belevingswereld van mensen met autisme.

Voor haar nieuwe boek schakelde Sigrid Landman (pseudoniem) over op fictie. Toch borduurt de roman Wegens familieomstandigheden gesloten voort op hetzelfde thema: de moeizame communicatie van autistische mensen met de ‘gewone’ wereld.
“Ik wilde vooral een spannend verhaal schrijven, maar dan met een autistische hoofdpersoon. Daarvoor gebruikte ik wel autobiografische elementen. Zoals de passages waarin ze op school wordt gepest. Want ik wil de lezer toch een boodschap meegeven: wat is autisme en wat doet het met iemand?”



Sigrid mag ervaringsdeskundig heten: haar man en dochter hebben allebei klassiek autisme. En haar eigen vermeende postnatale depressie bleek bij nadere diagnostiek terug te voeren op het syndroom van Asperger, een aan autisme verwante stoornis.
In Moederen met autisme brengt Sigrid moedig verslag uit van haar bizarre waandenkbeelden over de zo innig gewenste baby. Bijvoorbeeld haar aanvechting om het meisje uit pure liefde ‘naar de hemel te sturen’ door het in badje te verdrinken. “Dit laatste detail heb ik uitgewerkt in mijn roman, maar die moeder gaat nog een stapje verder: zij probeert het ook écht. Gelukkig wordt het kind bijtijds gered en uit huis geplaatst.”

Op zaterdag  2 oktober werd Wegens familieomstandigheden gesloten gepresenteerd in  boekhandel Marsman in ’t Harde, compleet met signeersessie. Net als Moederen met autisme is de roman uitgegeven door Schrijverij Mooi Mens te Elst.
“We werken heel prettig samen,” zegt Sigrid. “Redactrice Renate Diks heeft zelf ook een autistische zoon. Inmiddels geven zij en ik regelmatig lezingen over het leven met autisme.”
Wordt Sigrid  het onderwerp nog niet moe? “Nou, het is soms heel heftig. Maar tussendoor moest ik nog een luchtig jubileumboekje schrijven over een zwemclub. En ik hou van zwemmen, dus daar werd ik weer vrolijk van.” Dat de romanpersonages zo dicht bij haarzelf staan, was trouwens ook een praktische keuze: “Want ja, een belangrijk kenmerk van autisme is het gebrek aan inlevingsvermogen. En daar moet je bij fictie erg mee uitkijken. De verschillende karakters moeten wel geloofwaardig blijven.”